Kategoria: proza

Przemyślnych, którzy weszli do labiryntu wyjściem, nigdy nie odnaleziono. Minotaur T rójk ą t Po nitce do ostatniego ogniwa, trzeciego

#8: Pierwszy miesiąc pracy . I Pod koniec lipca kończy mi się euro na koncie. Ostatecznie i nieodwracalnie. Ze ściśniętą

#5: Debiut, ciąg alkoholowy, konferansjerki ciąg dalszy . I Pod koniec kwietnia moja książka wyjeżdża z drukarni. Mój wydawca wraz

I [—] Opycham mu wiersz za piątaka. II Usilnie próbuję rozkręcić swój Patronite (https://patronite.pl/ficnerski). Moja grupa docelowa to znużone mężatki

Aujourd’hui, maman est morte. Ou peut-être hier, je ne sais pas. „L’Étranger”, Albert Camus W drodze do l’Hôpital Eugénie zatrzymywałam

Bagietki | Mój były miał obsesję odmrażania. Posiadał nawet specjalny nóż do krojenia takiego jedzenia. Za każdym razem, gdy to

I Do 24 lutego nie dzieje się właściwie nic. Siedzę w domu i piszę. Pracuję nad prozą. 24 ma się

[—] Wracałem do swojej rutyny, fizycznej dyscypliny, zdrowej diety, regularnych wypróżnień. Swój roczny plan zrealizowałem niemal w 3 miesiące. Jeśli

Śrut | Widziałem niedawno gęsi zasypiające w przezroczystej sadzawce w Katerini, na północy Grecji. Wcześniej te same markotne gęsi widziałem

Gdy tylko przekroczyłem granicę, zrobiło mi się słabo. Z Lipska z większością moich rzeczy przywiózł mnie ojczym. Był koniec roku

PIERWSZA | Brama Damaszku otwiera szeroko ramiona, obiecuje wiele, ale daje jeszcze więcej. Zaprasza do środka, gościnna nie na pokaz,

b/t 1 | Księżyc jest wielki jak łuska. Pije wodę z wiadra. Moja żona stoi nad studnią. Spogląda mu w

53 trupy i kobiece soki | Pierwszy raz zabiłem, bo jakiś skurwiel zajął moje miejsce do parkowania. Drugą osobę zabiłem,

W czarne, 120-litrowe worki sąsiadka pakuje wszystkie nasze ubrania, drobiazgi służące życiu codziennemu, dokumenty, książki. To ponad czterdzieści lat mojego

Pamięć | Kilka ziarnek piasku porzuca swoje pielesze i, mając za sojusznika wiatr, osypuje się cieniutkim strumyczkiem. Ich miejsce natychmiast

Niedługo po tym, jak rodzice zmówili modlitwę przed jedzeniem, Janine przerwała ciszę przy stole. Zazwyczaj przerywa się ją słowem „amen”

Roman Bromboszcz pisarz, artysta, kompozytor zainteresowany stykiem między techniką i kulturą a wartościami, doświadczeniami i emocjami. Wśród napisanych przez niego

L. Liese, jej matka była bardzo złośliwą poetką, dostała imię po krowie, była dwanaście lat starsza i co wieczór przypalała