Kategoria: proza

Na początku poczułam, jak zalała mnie silna fala strachu i wstydu. Pomyślałam, że zemdleję, uderzenie gorąca do głowy i zimno na skórze. Pomyślałam wtedy jedynie, żeby nie zemdleć, to będzie straszny obciach, byle nie zemdleć.

Cieleśni wyobrazili sobie czyściec na podobieństwo rzymskich term, gdzie każda z dusz otrzymuje na progu ręcznik przetykany mgłą dzieciństwa i wygładzające mydło.

Ze spuszczoną głową, z palcem na ekranie telefonu i lekko zmrużonymi oczami sprawdzasz maile i pogodę, przeglądasz wysyp wiadomości w aktywnych czatach, rzucasz okiem na notowania giełdowe, choć nic nigdzie nie inwestowałaś.

Życie potrafi być fajne, jakiś facet w modnej bluzie idzie i je kanapkę, rzuca z niej coś przechodzącemu psu i obaj zdają się niemalże uśmiechać. O tak, wczesne słońce roku robi z żyjącymi miłe rzeczy.

Nie dość, że mogłam z nią rozmawiać tylko po angielsku, to jeszcze czułam się, jakby mówiła w zupełnie nieznanym mi języku. Mówiła: musimy tam pojechać. Musimy.

Poranek w Dolinie Chevreuse rozpoczynałam od odtwarzania map Paryża i Wersalu w poszukiwaniu jakiegokolwiek celu. Nie mogłam niczego zaplanować na

Apokalipsa 2023______ Ledwo Słońce wzniosło się nad horyzont i czwarty promień spłoszył jaszczurkę snu, mój żołądek zakrzyknął: Jeść!* Śnił mi

Pamięci Jacka Stachowskiego Patrzę w lustro. Jestem blada i zmęczona. Za bardzo się przejmuję. Wszystkim. Pracą, domem, życiem. Ta moja

Uderza butelką o podłogę. Czuje dreszcz. Czuje skaleczenie. Chciałaby inaczej. Dym z papierosa to klisza, nic tu nie pomoże. Dlatego

Przemyślnych, którzy weszli do labiryntu wyjściem, nigdy nie odnaleziono. Minotaur T rójk ą t Po nitce do ostatniego ogniwa, trzeciego

#8: Pierwszy miesiąc pracy . I Pod koniec lipca kończy mi się euro na koncie. Ostatecznie i nieodwracalnie. Ze ściśniętą

#5: Debiut, ciąg alkoholowy, konferansjerki ciąg dalszy . I Pod koniec kwietnia moja książka wyjeżdża z drukarni. Mój wydawca wraz

I [—] Opycham mu wiersz za piątaka. II Usilnie próbuję rozkręcić swój Patronite (https://patronite.pl/ficnerski). Moja grupa docelowa to znużone mężatki

Aujourd’hui, maman est morte. Ou peut-être hier, je ne sais pas. „L’Étranger”, Albert Camus W drodze do l’Hôpital Eugénie zatrzymywałam

Bagietki | Mój były miał obsesję odmrażania. Posiadał nawet specjalny nóż do krojenia takiego jedzenia. Za każdym razem, gdy to

I Do 24 lutego nie dzieje się właściwie nic. Siedzę w domu i piszę. Pracuję nad prozą. 24 ma się

[—] Wracałem do swojej rutyny, fizycznej dyscypliny, zdrowej diety, regularnych wypróżnień. Swój roczny plan zrealizowałem niemal w 3 miesiące. Jeśli

Śrut | Widziałem niedawno gęsi zasypiające w przezroczystej sadzawce w Katerini, na północy Grecji. Wcześniej te same markotne gęsi widziałem