plaża

Dzisiaj umarł Bóg. A może wczoraj, nie wiem. Dowiedzieliśmy się o tym na zajęciach z filozofii, tak mimochodem, zanim przeszliśmy do brzytwy Ockhama. Moje rodzeństwo zareagowało zaskakująco dobrze, żeby nie powiedzieć wcale. Właściwie nowy temat pochłonął ich niczym ocean, na którego dnie leżeliby z pewnością, gdyby się owej brzytwy nie złapali. Klasyczne wyparcie.

To właśnie w kamizelce ciotka szukała najdokładniej. Wujek zawsze wkładał do niej swoje przeciwsłoneczne okulary z żółtymi szkiełkami. Czasami nosił je w kieszeni wewnątrz lewej poły kamizelki, a czasem zawieszał je na małej, wąskiej kieszonce na scyzoryk, mieszczącej się na prawej piersi.

Długo się zbierałam, żeby wykonać połączenie. Metoda słupów telegraficznych to najdokładniejszy sposób na powielenie obiektu w perspektywie. Poczułam ulgę, ktoś mnie wysłuchał, ale czy usłyszał? „Ważne, że słuchał” – podsumowałam.

Sprawa dodatkowego roweru wyjaśniła się pod koniec lata. Bolek opowiadał to potem każdemu, kto chciał zrozumieć problem częstotliwości próbkowania w elektroakustyce.

Początkowo przychodziła do mnie do piwnicy i mierzyła rury, które trzeba zaizolować. Wszystko jej pokazywałem, robiła zdjęcia, nawet pstryknęła ujęcie wody w piwnicy u sąsiadów.

Zostałabym z T. dłużej, ale jego myśli coraz bardziej krążyły wokół wczesnej pobudki i kolejnego dnia pracy. Doszliśmy na przystanek, z którego miał odjeżdżać. Był to ostatni moment, żeby to, co przez ostatnie lata nie dawało mi spokoju, wyszło z dziury nazywanej pamięcią.

Na początku poczułam, jak zalała mnie silna fala strachu i wstydu. Pomyślałam, że zemdleję, uderzenie gorąca do głowy i zimno na skórze. Pomyślałam wtedy jedynie, żeby nie zemdleć, to będzie straszny obciach, byle nie zemdleć.