6:44 stacja małomice

chętnie zjadłabym z twojej dłoni słońce
wracam pociągiem, jest szósta rano
i myślę tylko o tym, jak już za dziecka czułam
że jest coś magicznego w oddalającym się krajobrazie
uśpiony przedział
wszyscy wjeżdżamy z snu w jawę
zsnu zsnu
spółgłoski lepią mi się na języku gdy pociąg oznajmia swój przejazd
stukotem na przeciążonych szynach
spółgłoski lepią się na języku
słońce na dłoniach
a melancholia
nie chce się kleić ucieka paruje

.

.

nie opowiadam ci już całych historii

to są fragmenty, wyimki z życia, przypisy
do opowieści, w których mogłabyś się zanurzyć,
gdybyś umiała pływać. tymczasem
trudność sprawia ci nurkowanie i wolisz
trzymać się powierzchni,
opowiadam ci więc o piaszczystych lądach,
moim dniu codziennym, jaką parzę herbatę
i czy kupiłam te zioła z apteki
oraz o dziennej dawce witaminy D3.
nie chcę zaprzęgać tu czarnych wozów, które
mogą zabrać cię poza granice wyobrażenia:
tym, kim dla ciebie jestem i co się wiąże z zawodem
córka.

.

.

moja długodystansowa przyjaciółko

co robisz gdy nie jesteś aktywna na messengerze
gdzie podziewa się twoja świadomość
jeśli nie jest ukryta w pikselach
z których składa się nasz wspólny ekran

dokąd się wylogowujesz? naręcza jakich kwiatów
i owoców
idziesz zbierać, gdy skończą się dozwolone ikony emoji
a ściany tekstu stworzą cały dom
domek jednorodzinny w nim mieszkają nasze myśli

ubieram się w akapity
stroję w bloki wysłanych wiadomości
ozdabiam ostrymi wykrzyknikami

moja długodystansowa
czy ty naprawdę istniejesz
zaraz skończą nam się dni na Snapchacie
zaraz skończą nam
się dni

.

.

zasadziliśmy młodą jabłonkę

cały dzień i nie zrobiłam nic
patrzyłam się w słońce
szukałam odpowiedzi
cały dzień i
chcę żeby moja skóra miała odcień
listków jabłonki smaganych promieniami
właściwie to
chciałabym być jabłonką
nieustannie wyciągać ręce
czerpać i wyciągać ręce
i dawać
to co najlepsze
i słodkie
zarumienione i zdrowe
co roku na nowo
ścięcia
ból fantomowy po utracie gałęzi
ból fantomowy po utracie
czerpcie

.

.

Mira Róża Jersz
urodzona w 2003 roku poetka, slamerka, recenzentka teatralna, absolwentka dziennikarstwa i komunikacji społecznej oraz studentka filologii polskiej na Uniwersytecie Wrocławskim. Dużo czyta, lubi koty.